Ana vatanı Güney Afrika’nın güneyindeki Cape bölgesinin doğusudur. Ayrıca Güney Afrika’nın en doğusunda da bulunurlar. Yaşam alanları yazın yağmurlu, kışın biraz soğuk ve kurak geçen, toprağı verimsiz savanlardır.
Özellikleri
İç mekanlarda, hatta teraryumlarda bile yetiştirmeye uygun, sukulent özellikli bir bitkidir. Sukulent özelliği soğanlarının suyu ve besinleri depolayıp uzun süre çok iyi koruyabilme başarısından ileri gelir. Bu sebeple uzun dönem kuraklıkta yaprakları kurumaz. En kötü şartlarda sadece yaprak sayısı azalır, 1’e kadar düşebilir. Zaten genelde bir soğanda en fazla 5 yaprak bulunur. Sayı genelde 2 ile 4 arasındadır.
Damla biçimli Ledebouria socialis soğanları toprak dışındadır. Dipten kardeşlenerek bir soğan zamanla pekçok soğanlar kolonisine dönüşür. Bilimsel adındaki socialis bir arada yaşam ile ilgilidir. Soğanları 2cm çapında, oldukça küçüktür. İç içe yaprakların oluşturduğu boğaz bölgesiyle soğan gerçek iriliğinden epeyce uzun görünür.
Yaprakları gümüşi yeşil ve açık ton zeytuni yeşil karışımı, bazen de mavimsi bir renk üzerine haki renginde beneklidir. Benekler aslında düzensiz şekilllerdir ve eski yapraklarda haki rengi, taze yapraklarda tatlı bir zeytuni yeşil renkte olurlar. Bu renkler ve desenler askerî kamuflaj renklerini hatırlatır. Zaten bitkinin amacı arazinin renklerine uyum sağlayıp kendini gizlemek, kamufle olmaktır. Yaprakların alt kısmı soluk bordo rengi biri morumsu/ kahvverengimsi bir renktedir. Yapraklar genelde 6-7cm, en fazla 15cm uzunluğunda ve en fazla 2cm genişlikte gibi gayet dar yapılıdır. Fakat bakım şartlarına göre 3cm geniş olabilirler.
En eski yaprak soğanın en dış katmanı haline gelir. Yaprak kuruyup gittiği zaman soğanı kaplayan dip kısmı da kurur ama sert bir kağıt tabaka gibi bir süre yerinde kalarak soğanın dış hava şartlarından korunmasını sağlar. İç mekanlarda bunlara hiç gerek yok. Soyup atsanız daha iyi. Böylece soğanlarının mor rengi güzelce görünür olur.
İlkbahar ortası ile yaz başı arası dönemde 15cm kadar uzun bir çiçek sapı üzerinde seyrekçe dizili küçük, güzel görünümlü çiçekler açar.
Kış soğuklarına -6C dereceye kadar dayanabilir (yazdan itibaren dışarıda duruyor olması şartıyla). Zehirleme etkisi var. Yemeyin, çocuklarınıza ve ev hayvanlarınıza karşı dikkatli olun.
Yetiştirme, bakım
Ledebouria socialis doğal yaşam alanlarında bütün gün güneşe açık yerlerde yaşarlar. Ama bütün gün güneş alacağı şekilde yetiştirmeniz şart değil. İmkanlarınıza göre güneş alacağı bir pencere yanında tutun. Az güneşli yerler de uygundur. Evinize hiç güneş gelmiyorsa ışığı kuvvetli pencere kenarına bile sorunsuz uyum sağlayacaktır. Tek sakınca, uzun süre güneş almazsa yapraklar gereğinden uzun olur (ama bu durum bitkinin sağlığına zarar vermez) ve gerçek renklerini kaybeder. Küçük ve sağlam görünümlü, kısa yapraklı ve gerçek renklerine sahip olması günde en az 5 saat direkt güneş almasına bağlıdır.
Çabuk kuruyan ve havadar bir toprak karışımı yapın. Mesela 3 ölçü torf toprak + 1 ölçü dere kumu + 1 ölçü ponza taşı karışımı uygundur. Kışın sıcak bir yerde durması mümkün olmayacaksa toprak karışımındaki torf oranını 2 ölçü ayarlayın. Sulamaları daima toprağı tamamıyla kupkuru olduğu zamanlarda yapacaksınız.
Aynı şekilde sulama rejimi ve hemen hemen aynı özellikte toprak isteyen yucca ve nolina bitkilerinin saksılarına, onların diplerine ekebilirsiniz.
Aktif gelişim gösterdiği zamanlarda ayda bir defa dozajını yarım ayarlayarak genel amaçlı bitki besini verin. Sürekli yeni soğanlar ürettiğinden ve soğanların su ve besin deposu olmasından dolayı bitki besini vermeniz kesin gereklidir.
Ledebouria socialis üretimi soğanlarını ayırmakla yapılır. Tohumlarıyla da olur ama tohumları saklamaya bekletmeye hiç gelmez, canlılıklarını yitirirler. Bu yüzden tohumlar olgunlaşınca acilen ekmek gerekiyor.