Birbirlerine çok benzeyen iki ayrı palmiye bu sebeple birbirleriyle karıştırılır. Hangisi hangisidir ticaretini yapanlar pek umursamaz. Alexander palmiyelerinin başlıca özellikleri hem gövdesi hem yapraklarıyla son derece zarif, oldukça şık görünümlü olmalarıdır.
Archontophoenix alexandrae – fotoğraf: 90getgoods.com
Her ikisinin ana vatanı ve doğal yaşam alanları aynı yerdir. İkisi de Avustralya kıtasının kuzeydoğusunda yer alan Queensland’a endemiktir. Çok geniş bir coğrafya olan ve farklı farklı iklimlere sahip olan Queensland’da bu palmiye türlerinin yaşadığı yerler bölgenin kuzey ve kuzeydoğu civarları, tropikal ve subtropikal iklime sahip yerlerdir. Yağmur ormanlarında fazlaca sulak yerlerde diğer ağaçlarla karışık yaşarlar.
Archontophoenix alexandrae (Alexandra palm)
30m kadar boya ulaşır. Gövde genişliği 30cm gibi yani fazla kalın değildir. Gövde üzerinde bildiğimiz palmiye kılları yoktur. Dökülen yaprakların yerleri gövde üzerinde halka halinde çıkıntılı izler bırakır. Sağlı sollu yarpakçıklarla kaplı yaprak sapları 4 metre kadar uzundur. Ayrıca her bir yaprak sapının dip tarafı gövdeyi saran bir kılıfa sahiptir. Bu kılıf gövdenin 1m kadar uzunluğunda bir kısmını örter.
Ptychosperma elegans (solitaire palm)
Diğer palmiyenin çok benzeri ama biraz minyatürü gibidir. Tam yetişkin halde boyu 12m, gövde çapı 10cm kadar, gayet incedir. Diğer bütün özellikleri iki türde hemen hemen aynıdır. Bunlar genç fidan iken birbirlerinden ayırt etmek biraz uzmanlık gerektirir.
Alexander palmiyelerinin bakımları
Yurdumuzda fidanlarını ve tohumlarını satanlar var (genelde Archontophoenix alexandrae adını kullanırlar). Fakat her ikisi de Türkiye şartlarında parklara ve bahçelere dikilecek palmiyelerden değildirler. Zira -4C dereceyi bulan veya aşan kış soğuklarına dayanamaz, ölürler. Ancak Akdeniz ve güney Ege bölgelerinde deniz seviyesi vb düşük rakım yerlerde ama kuzeyli rüzgarları almayan cephelerde kışa dayanırlar. Kuzeyli rüzgarları alan cepheler tehlikelidir. Çünkü birkaç yılda bir buralarda hakim olan -4C derece ve fazlası soğuk havada eğer bir de kuzeyli rüzgarları yerlerse tamamıyla öleceklerdir. Güneye bakan cephelerde -6C dereceye kadar kış soğuklarını kaldırmaları mümkündür.
Evlerde, ofislerde saksıda yetiştirmeye uygundurlar. Fakat hızlı gelişip birkaç yılda tavana ulaşırlar. Bu yüzde belki küçük fidanları sadece birkaç yıllığına iç mekanlarda tutulabilir. Aslında salonlara daha uygun palmiyeleri tercih etmek lazım.
Bahçede tek başına bir Alexander palmiyesinin en az 7m genişlikte alanı gölgede bırakacağını düşünerek yerini ona göre seçin.
P. elegans türünün tohumlarını üçü bir arada yetiştirir ve yeterince büyüyünce iklimi uygun yerlerde bahçelere parklara o şekilde ekerler. Üçü bir arada büyüdüklerinde daha güzel görünürler. A. alexandrae palmiyelerini ise ya tek tek, ya da yine tekli büyütülmüş fidanlarını bahçelere birkaçı tek sıra halde birbirlerine çok yakın halde dikerler. Ayrıca her iki türün bir yol kenarı boyunca birkaç metre ara ile dikildiklerini iklimi uygun ülkelerde görürüz.
Ana vatanlarında yağmur ormanlarının sulak yerlerinde yoğun gelişmelerine rağmen sık sık sulama istemezler. Sadece uzun süre susuzluğa dayanıklı değildirler. Normal bahçe süs ağaçları gibi ara sıra sulayın. Fazla susuz bırakmayın.
Fidan üretim
Alexander palmiyelerinin üretimleri sadece taptaze tohumları iledir (tohumları uzun süre saklamaya gelmez, tamamıyla kururlar). Fidanları hızlı büyür. Dipten filizlenme veya kardeşlenme yapmaz, tek gövde halde uzarlar.