Antep fıstığı ile akraba olarak, Anacardiaceae (Sakızağacıgiller) familyasının Mangifera indica türü Mango ağaçları köken olarak subtropikal kuşak bitkilerindendir. Anavatanı Myammar, Bangladeş ve Hindistan’ın doğusu ile kuzeydoğusudur. Bu yüzden mevsim değişikliklerine göre hareket etme özelliğine sahiptir ve -8C dereceye kadar kış soğuklarına dayanıklıdır. 20-30m koskoca ağaçlardır.
Sakızağacıgiller familyasındaki diğer türler gibi dişisi erkeği ayrı ağaçlar değildirler. Öyle bir problem yok. Bir ağaç tek başına, yakınlarında hiçbir mango ağacı olmadığı halde meyve verir. Çiçekleri kendisini polenleme özelliğine sahiptir. Ayrıca aynı bitkide dişi-erkek ayrı ayrı çiçekleri de olmaz. Her çiçek hermafrodittir. Nadiren bazı çeşitlerinde ağaç üzerinde tek tük erkek çiçekler olur ama çoğunluk çiçekler normal verimli yapıdadır.
Ticari makbul mangolar: İnsanlar yüzyıllar boyunca tropikal kuşakta, güney ve güneydoğu Asya’da yoğun olarak yetiştirmişler. Diğer Magnifera türleriyle melezleştirmelerle pekçok çeşitleri, kültivarları ortaya çıkmış. Bunlar has doğal tür kadar soğuğa dayanamaz. Sonuçta, ıslah edilmiş modern mangoların tümü iki gruba ayrılır: Hindistan tipi ve Güneydoğu Asya tipi.. (Wikipedia)
Diğer kullanımları: Yaşlanan ağaçlarda verim düşer. Böylece o mango ağaçlarının tahtası çeşitli müzik aletleri yapımında ve düşük değerli mobilya yapımında kullanılır.
Mango yetiştiriciliği
Ticari yetiştiricilikte tropikal kuşakta ıslah edilmiş yüksek kalitede meyve veren mango çeşitleri kullanılır. Bunların meyvelerinin olgunlaşması uzun sürer ama lezzetçe ve hacimce çok iyidirler. Aslında meyvelerinin olgunlaşması daha kısa sürede de mümkündür. Bu ise 30C dereceden yüksek sıcaklıkta olur. Fakat şiddetli sıcakta çabuk olgunlaşma meyve kalitesini de lezzetini de olumsuz etkiler. (Tarfin)
Türkiye’de iyi bir verim için özel ısı ayarlamalı seralara ihtiyaç var. Çiçeklenme döneminde fazla serine maruz kalmayacak. Yaz sıcaklarında sera içi ısı 28C dolaylarını pek aşmamalıdır. Kışın ise asla +1C dereceden daha fazla soğuğa maruz kalmamaları gerekir. Yani Türkiye’de yetiştiriciliği masraflıdır. Ve ona göre de fiyatları pek ucuz olmaz.
Sera dışı yetiştiricilikte kayda değer bir verim, Akdeniz bölgemizin kıyı şeridi boyunca, ama biraz yüksek rakım yerlerde mümkündür. Gerçi her yıl hava şartlarına göre her şey değişebilir. Hiçbir garantisi yok (yani her yıl aynı verim söz konusu olamaz). Yaz aylarında gece serinliği olmazsa meyve lezzeti yavan kalır. Bu da biraz yüksek rakım yerleri gerektiriyor. Kışın ise meteoroloji verilerini takip ederek, ısının sıfırın altına düşeceği günlerde üstlerini muşamba ile örtmelisiniz. Gerçi buralarda don olayları nadir olur ve olsa da hafif geçip kısa sürer. Sera muşambaları ile örtmek yeterince koruyacaktır. Ağaçlar birkaç yıllık olunca daha dayanıklı olurlar.
Evde mango yetişir mi? Çok zor iş. Güneşli pencere önü gerekir. Günde en az 5 saat kesintisiz direkt güneşe ihtiyacı var. Ayrıca çok iyi hava sirkülasyonları gerekir. Bu şartlar uygun değilse, ancak yaprak güzelliği için yetiştirebilirsiniz.
Mango kumlu, çamurlaşmayan, süzek toprakları sever. PH açısından hafif asitli ve nötr topraklar gerekiyor (5.2 – 7.5 aralığında). Bu ölçülerin dışındaki topraklarda gübreler gerektiği gibi işe yaramaz. Çünkü kökleri toprağın kimyasal dengesinin elverişsizliği yüzünden her elementi alamaz ve verim oldukça düşük kalır.