Türkiye’deki adı pelin otu, Azerbaycan’da ise acı yovşan olan Artemisia absinthium Asteraceae familyasından, Avrasya ve Kuzey Afrika civarlarında yaygın doğal bitkilerdendir.
Pelin otu çorak, kurak yerlerin ve kayalıklı yamaçların doğal bitkilerindendir. Saçak köklü, dalları dik duruşlu ve otsu yapıdadır. Boyu yaşam şartları imkanlarına göre 30cm ile 120cm arasında değişir. Çok nadiren 1,5 metreyi geçtiği olur. İnce parçalı yaprakları açık tonda grimsi soluk yeşil, yaprak alt yüzeyleri beyaza yakın bir renkte olur. Hoş kokuludur (adaçayı benzeri bir koku).
Çiçekleri çeşitlerine göre yaz sonu ile sonbahar aylarında olur. Sarı küçük toplar halinde gösterişsiz çiçekler açar.
Artemisia absinthium (pelin otu)nun “Lambrook Mist” ve “Lambrook Silver” adlı kültivarları güneşli bahçeler için güzel ve neredeyse hiçbir bakım istemeyen gümüş renginde süs bitkileridir. Her ikisi de kısa boylu ama oldukça gösterişlidir. Bir de yine gümüş renkli ama uzun boylu gelişen “Silver Ghost” adlı kültivarı var. “Persian Lace” adlı kültivarının yaprakları daha ince parçalıdır ve kuş tüyü gibi görünür. Bunların kökenleri Avrupa’nın güneyinde Akdeniz iklimi bölgeleridir. (Wikipedia)
Birçok çeşitleriyle pelin otu bahçelere güzel bir görünüm vereceği gibi koyu yeşil veya farklı renkten yapraklı bitkilerle bir arada renk kombinasyonları ve renk kontrastları oluşturmada kullanılır. Bazı insanlar çiçek tomurcuklu dalları koparırlar ki tohum oluşmasın, çevrede yüzlerce pelin otu peyda olmasın.
Yaz kış sürekli yapraklıdır. Kış soğuklarına -35C dereceye kadar dayanır.
Pelin otunun yapraklı dalları tavuk folluklarında bit önleyici olarak iyi işe yarar. Bitkinin has türünden absent içkisi yapılır. Ayrıca, çeşitli içkilerde aroma verici kullanımı var. Fakat zehirleyici etkisini düşünmek ve kararınca kullanmak gerekir.
Artemisia absinthium – pelin otu yetiştiriciliği orta ağırlıklı, iyi verimli topraklarda sulama gerekmeden yapılır. Azotça zengin toprakta daha iyi gelişir. Güneşe tam açık yerleri sever. Tohumdan yetişmesi basittir ve kendiliğinden bolca gerçekleşir. Tohumları sonbahar ve kış aylarında, en son ilkbahar başlangıcından önce ekmelisiniz. Bundan başka fide üretim yolu serin aylarda (ilkbaharda ve sonbaharda) çelikleme yöntemidir.